Lur eta harrizko masa trinkoz egindako presa, oinarri sendokoa eta garaiera txikikoa, bere tamaina handiarekin urari eusten diona.

Luzetara edo zeharretara biribildua den sabaia, murru, pilare eta zutabeen artean dagoen espazioa estaltzen duena.

Diagonalean gurutzatzen diren arkuz eratuta dagoena. Nerbio ere esaten zaie arku horiei. Denek giltzarri bat bera dute. Tarteko espazioa plementeria eutsi batekin estalita ageri da. Nerbioak ugaritu daitezke, eta horiek, batzuk, eusteko izango dira, hala nola gurutzadura arkuak eta diagonalak, eta beste batzuk, eutsitakoak izango dira, esate baterako tertzeleteak eta konkordunak. Ojiba ganga.

Horma zirkular batek eusten diona eta esferaerdia deskribatzen duena.

Gurutzadura arkuz gainera, tertzeletez eratuta dagoen gurutze ganga.

Arku diagonal edo gurutzadura arkurik ez daukana eta arku paralelo gurutzatuzko sare batez osatzen dena.

Espazio karratu bat estaliz, bere oinarriko karratu horren lau aldeak eratzen dituzten planoen proiekzioak perpendikularki ebakita geratzen den esferaerdiko ganga.

Bi isurkiko teilatuetan, isurkien banaketa eratzen duen lerro horizontala.

Arku baten erdian ezartzen den harri ziri formakoa, gainerako harriei eusten diena.

Arkuetan, bultzada guztien erdi-erdian egoten den dobela izaten da, gehienetan altuen dagoena. Gangetan ere erdiko harria izaten da bultzadei dagokienez, eta gorenean egoten dena; ganga batzuek hala ere (gurutze gangek), erdikoaz gainera beste bigarren mailako giltzarriak ere izaten dituzte, tertzeleteak eta kateak lotzen direnekoak adibidez.

Fatxada edo teilatuetan erremate arkitektoniko gisa ipintzen den elementu apaingarria; taila zulatuzko landare edo geometri motibo bera seriean errepikatuta egina da. Bereziki arkitektura gotikoan erabiltzen da.

Gurutze eiteko eliza batean habearte nagusia beste perpendikular batekin gurutzatzean sortzen den espazioa. Bigarren habearte hori nagusia bezain zabala izaten da eta gurutzadura, beraz, karratua.

Lerro zuzenak, angelu oso zorrotza eginez bateratzen direnak. Edergarri gisa ezarri ohi dira, eta leihate eta baoetako arkuei edo ojibei gaina ematen diete. Gotikoaren ezaugarrietako bat da.

Teilatuko ura bideratzeko hodia, ura hormatik behera ez joateko ezarri ohi zena. Arkitektura gotikoan batez ere, sarri gizaki edo animalia baten itxura izaten zuen.

Etxola edo dorre txiki modukoa, fabrikan egina edo zurezkoa, leiho luze estukoa, gotorlekuetan zentinelak inguruak begiratzeko eta zentinela bera babesteko erabiltzen dena.

Dorre txikia da, leiho luzexka eta estuekin. Gotorlekuen angeluetan edo gune irtenetan jartzen zituzten, zaindariak gorde eta babesteko.

Zenbait elizatan, bereziki gotikoetan, alboetako habearteek, erdiko habeartearen burualdearen inguruan luzatuz, eratutako espazio gehienetan zirkularra.

"S" itxura duen moldura.

Elementu baten luzakin txikia, apaingarria edo elementuari tinko egoten laguntzen diona.