Schopenhauer-en ustez, artearen instituzioa aringarri bat da gizakiarentzat, jasangarriago egiten baitio errealitatea; mundu atsegin eta engainagarri bat azaltzen dio aurrean, eta modu berean erakusten dio alferrik ari dela halabeharraren kontra, arrazoimenak bizitzaren patua jakin dezakeelako, ez ordea, aldatu.