30. hamarkadako korronte poetikoa da, abangoardismoa sorburu izan zuena. Edertasuna bilatzen zuen sentimenduak saihestuz eta sorkuntza lirikoan garrantzia jarriz. Kolonbian Piedra y Cielo taldea nabarmendu behar dugu; Eduardo Carranzaren (1913-1985) klasizismoa hor kokatu behar da. Korronte honek aparteko zabalkuntza izan zuen Kuban, Dulce Maria Loynazen (1903-1987) poesia introspektiboari eta abstraktuari esker, eta Jose Lezama Lima (1912-1976) idazlearen obra sailka ezinari esker. Azken hau narratzailea ere izan zen eta mundu poetiko korapilotsuak eraikitzen ditu, balora ezinak direnak neurri batean.