Max Frisch (1911-1991) urruntze kalkulatu batez baliatu zen gizarte alienazioa eta giza izaera aztertzeko, drametan (Andorra, 1961) zein nobeletan (No soy Stiller, 1954; Homo faber, 1957).
Sarkastikoki, Friedrich Dürrenmattek (1921-1990) gaizkiak eta patuak gobernatutako mundu bat azaldu zuen; dramagilea zen (La visita de la vieja dama, 1956; Los físicos, 1962), eta bere narrazioetan parodia poliziako barregarriak idatzi zituen (La promesa, 1958; Justicia, 1985).