Ahapaldi eta konposizio
Sonetoa: errima finkoak lauko nagusietan -ABBA: ABBA- eta errima libreak hiruko handietan -CDC: CDC, CDE: CDE, etab.-; gaia maitasunezkoa da.
Kanta petrarkista, hamaika eta zazpi silabako hainbat estantzia duena, maitasunaren arloko aieneetarako erabiltzen zen.
Hiruko kateatua
-ABA: BCB: CDC...-, batez ere elegia, epistola eta satiretan erabiltzen zena.
Zortziko nagusia
-ABABAB: CC- epikan eta deskribapenetarako erabilitako ahapaldia. Lirak, gehienetan hamaika eta zazpi silabako bost bertso-lerro nahasten zituenak, kantaren antzeko funtzioa betetzen zuen.