Paradoxikoa badirudi ere, armategi nuklear estatubatuar eta sobietarren hondamen-gaitasun beldurgarria bakearen berme bilakatu zen distentsio-garaian. Azterketa estrategikoek erakutsi zuten, superpotentzien arteko zuzeneko borrokan, emaitza planetaren eta bertako zibilizazioaren erabateko suntsiketa izango zela beti. Garaipen-aukerarik txikiena ere ez egotean, gerra alferrekoa gertatzen zen eta, gezurra badirudi ere, arma nuklearrek, erasorako beti prest, gatazka piztea eragozten zuten. Teoria honek, ordea, ez zuen saihesten istripuen arriskua.