Kantek arrazoimenaren bi erabileraren artean bereizten du: erabilera teorikoa eta erabilera praktikoa. Bietan lehena Arrazoimen hutsaren kritika izeneko lanaren ikergai nagusia izan zen, eta, bertan ondorioztatzen zenez, arrazoimen mota honen helburua ezagutza teorikoaren a priori-zko printzipioak ekartzea da. Kantek arrazoimenaren erabilera praktikoa etikaz jarduten duten bi liburutan aztertzen du: Arrazoimen praktikoaren kritika eta Ohituren Metafisikaren oinarritzea..

Arrazoimenaren erabilera praktikoak helburu moduan borondatea determinatuko duten printzipioak ezartzea da. Arrazoimena praktikotzat jotzerakoan, Kantek frogatu egin nahi du ekintzak ezin direla bulkaden, desioen edo joeren bidez gidaturik egon. Izaki arrazional guztientzat baliagarriak diren printzipio edo lege orokorren bidez egon behar dute gidaturik.