XIX. mendearen azken herenean sekulako sortze ahalmena eta lehia egon zen pintoreen artean, Frantzian batik bat. Horrek nahasketak eragin zituen hasieran, baina denborarekin finkatu egin ziren gaizki ulertu horiek. Nahasketa esanguratsuenetariko bat, benetan inpresionismoaren kontrako artistak korronte inpresionistaren barnean sartu izana da. Hori gertatu zen ondorengo artistekin: Gauguin, Van Gogh edo Toulouse-Lautrecekin.