Euskal Herriko udaletxeen adibide bikaina da Irungoa, Felipe Crameren proiektuaren arabera egina. 1756an jarri zuten lehen harria, eta 1763an inauguratu zuten, Carlos III.aren erregealdian. Eraikin kubiko handia da, bakartua, eta erdian duen dorre handia nabarmentzen da. Alde nagusia harlanduzkoa du, eta beheko aldean eta izkina guztietan kuxindura ageri da.

Aurreko aldean bi solairu ditu, baina gainerako aldeetan lautan banatzen da, batetik, maldan dagoelako, eta bestetik, alde nagusiaren beheko aldea oso altua delako. Beheko alde hori arkupe bat da, zirkuluerdiko bost arku garairekin. Arkupe horren barruko aldea ere harlanduzkoa da, eta ojiba gangak ditu; arkupearen barruko aldean hiru sarbide daude, eta erdikoan tinpano bat ageri da, Carlos III.aren irudia jartzeko. Balkoiak harrizko erlaitz handia du, modiloien gainean eta triglifoen gainean jarria. Balkoi horretara irteteko baoak oso altuak dira, ertz molduratuak dituzte, eta triangelu formako frontoiak dituzten pilastren artean daude.

Erlaitzak moldura handi bat du, eta tornuan landutako harrizko balaustreak dituen eskudela ere ikus daiteke: alboetan kanpaiak ditu, eta erdikoan hiriko armarri bikaina dago. Estalkiaren gainetik, linterna handi bat ageri da.

Alboetako aldeek eta atzekoek, esan bezala, lau solairu dituzte, eta ordena bati jarraituz banatutako baoak ageri dira horietan. Alboetan ere badira modiloiak. Atzeko aldeak gorputz erantsi bat du, eta horrek eragotzi egiten du alde hori ikustea.