Bao baten hormaren azalera barrualdekoa, batez ere behealdekoa.

Baranda edo karel bat osatzeko moduan, goitik eta behetik elementu jarraitu banarekin elkartuta jarritako balaustre saila.

Baranda bat osatzen duten zutabe txikietako bakoitza.

Elizan, pontea dagoen gunea edo kapera.

Katedralari atxikiriko eraikina, pontea duena.

Moldura biribila eta estua.

Zutabearen azpiko zatia, fusteari eusten dion oinarria. Harroin.

Eraikin baten beheko aldea; eraikuntza bertan bermatzen da.

Zutabe baten harroinak eta idulkiak osatzen duten gorputza.

Sekzio erdizirkularreko moldura konbexua, bereziki arkitektura gotikoan erabiltzen zena.

Elizako zatirik garrantzitsuena, aldare nagusia gehienetan egoten den aldea.

Zutabeak, leihoak, baoak edo arku multzoa binaka antolatuta dauzkana.

Bataiatzeko erabiltzen den harria, pontea.

Horma, holtza, zoru eta abarren armazoia osatzen duen zur, burdina eta hondarrezko egitura, haien tarte eta hutsuneak adreiluz, oholez-eta betetzeko.

Horma batean irekitako tarte huts edo zulogunea, oro har ate edo leiho bezala erabiltzen dena.

Bastidore baten gainean listoi, burdina edo berunez finkatutako beirazko azalera handia, baoak ixteko erabiltzen dena eta, gehienetan, balio apaingarri eta espazialak hartzen dituena.

Oro har, forma kiribila duen apaingarria. Kapitel joniarrean, kiribilduta ageri diren elementuetatik bakoitza.