27ko idazleak askotan abangoardiazko mugimenduen protagonistak dira: bertso librea erabiltzen dute eta metafora poemaren oinarrizko elementutzat daukate.

Baina, horrekin batera, literatur tradizioarekin lotzen dira eta poesia herrikoia, Gongora bezalako autore klasikoak eta Juan Ramón Jiménez bezalako lanean ari ziren poeta zehatzak eredutzat hartzen dituzte.