(1564-1593), Shakespearen atzetik, poeta izateaz gain, garaiko antzerkigilerik handiena izan zen. Izaera konplexukoa zen, besteentzat moralik gabekoa eta ateoa zelarik. Espioitza jardueratan ibili eta azpikeri politiko anitzetan parte hartu zuen; horrela, gazte zelarik sastada batek erail zuen, bere ibileren ondorio ziurrenik.