Mineral gehienak elektrizitatearen eroale txarrak dira. Metalek bakarrik, beren atomoek elektroiak trukatzeko duten erraztasunagatik, erraz eroaten dute korronte elektrikoa. Beste mineral batzuek, diamanteak edo sufreak esaterako, isolatzaile gisa jokatzen dute beren lotura kimikoen konduktibitate urriagatik. Oro har, lotura kobalenteak eta molekularrak eroale txarrak dira, baina aldiz, lotura ionikoak badu konduktibitate apur bat. Nolanahi ere, egiaztatu da tradizioz ez-eroaletzat jo izan diren zenbait substantziek berezitasun hori alderantzikatu egiten dutela oso tenperatura txikietan. Orduan, supereroaleak aipatu ohi dira, korrontearekiko ia batere erresistentziarik ez duten konposatuak. Produktu-mota honek industrian dituen aplikazioak ezin konta ahala dira, eta egun duten eragozpen bakarra, funtzionatzeko oso tenperatura txikiak behar izatea da.