Alemanian, XIX. mendearen amaiera aldera, gaur egun gizarte-segurantzaz ulertzen dugun hori sortu zen. Geroago, Estatu Batuetan, sistemaren funtzioak eta hedadura pobreziaren eta langabeziaren aurkako borrokara zabaldu ziren. Gizarte-segurantzaren eredu hori elkartasunaren eta unibertsaltasunaren printzipioak ditu oinarri: langileen afiliazioa nahitaezkoa da eta Estatuak ordaintzen ditu pentsioak eta erretiroak.